Hoe vind jij je weg met die akelige ‘innerlijke criticus’?
9 maanden geleden…
Een leuke meid van 17 kwam binnen.
Ik kende haar als een enthousiaste, fanatieke, sprankelende, positieve, jonge meid.
Haar houding, haar verhaal gaf me een andere inkijk in haar leven. De sport was haar lust en haar leven.
Maar nu dreigde ze het plezier in de sport kwijt te raken, welke ze 4x per week beoefend.
Ze deed haar verhaal. Ik luisterde.
Ze had moeite met de ander en voelde zich niet gezien en gewaardeerd.
Hierdoor werd ze onzeker, ging ze minder goed spelen.
Negatieve gedachten overheersten, de ‘innerlijke criticus’, nam toe…
Frustraties en verdriet namen een steeds grotere plek in.
Wat me verraste in deze jonge meid is dat ze er voor open stond om te kijken naar haar eigen rol en eigen gedrag. Alle maniertjes die ze zelf al had geprobeerd hielpen haar niet. Ze wilde een verandering in gang zetten, maar hoe?
Met deze instelling konden we aan de slag, op weg naar meer sportplezier.
4 maanden geleden….
Nog zo’n leuke dame.
Nu van 21 jaar oud, beoefend ook sport op hoog niveau.
Daarnaast nog een studie, parttime baan en vrijwilliger bij de club.
Met het perfectionisme en de prestatiedrang die ze zichzelf oplegde werd het steeds lastiger om alle ballen in de lucht te houden en het plezier in de sport te bewaren.
Ook hier gold dat de ‘innerlijke criticus’ steeds meer overheerste welke geen positief effect had op haar prestaties, en nog veel belangrijker….haar mentale welzijn kwam onder druk te staan.
We hebben verschillende paden bewandeld, o.a. hoe ze negatieve gedachten om kan buigen naar helpende gedachten.
Ook hier was er de wil om te veranderen en is ze de ‘ik doe het zelf fase’ voorbij.
2,5 jaar geleden…
Onze eigen dochter, speelt korfbal op het hoogste niveau. Keigaaf, ze ging als een speer, maar van dichtbij zagen we de ‘ups en de downs’. Ze kon het niet accepteren dat ze fouten maakte.
Ook hier was de ‘innerlijke criticus’ levensgroot aanwezig. Hielp het haar? Natuurlijk niet, in tegendeel.
Het gaf mentale klachten, soms fysieke, deels ten nadele van het sportplezier.
Haar omgeving verwees haar door naar een hulpverlener, uiteraard niet naar haar moeder😊.
Het heeft haar veel opgeleverd, ze is mentaal sterker geworden en het plezier is terug.
Het lukt haar steeds beter om met ‘aardige ogen naar goede fouten’ te kijken.
‘Waar een wil is, is een weg’.
Het negatieve effect van de ‘innerlijke criticus’, is om te buigen.
Schroom niet om hulp te vragen als alle ‘doe het zelf’ manieren je niet hebben gebracht waar je op hoopte.
Charlie Mackesy omschrijft het als volgt: ‘Om hulp vragen betekent niet dat je opgeeft’, zei het paard. ‘Het betekent dat je weigert op te geven. Dat kenmerkt al deze 3 jonge meiden.
Weiger je ook op te geven? Mag ik je een zetje in de goede richting geven?
Plan een gesprek
Fragment uit een portret van Annelie (2022): PORTRET: Annelie de Korte (youtube.com)