Om persoonlijk tot bloei te komen is bezinning nodig. Tijdens het bezinnen denk je na, je creëert bewustwording en reflecteert op je eigen gedrag.
Je blikt terug op je eigen handelen en kijkt hoe je daarvan kunt leren. Onmisbaar voor je persoonlijke ontwikkeling, wat mij betreft.
Het is goed om af en toe ruimte in te plannen en hierbij stil te staan.
Naast dat je dit alleen kunt doen, kun je dit ook als team doen.
In veel organisaties worden intervisiebijeenkomsten gehouden om zowel individueel en als team te ontwikkelen.
Zelf ben ik ook onderdeel van twee intervisiegroepen, veelal met andere coaches en mensen die werkzaam zijn in de HR.
Enthousiaste mensen die zin hebben in reflecteren en willen bijdragen aan de ontwikkeling van de ander en van henzelf.
Om de beurt zijn we intervisiebegeleider en ik heb er altijd weer zin in en leer veel.
Voor mij is het ook een verplichting als coach om o.a. bij de NOBCO aangesloten te kunnen blijven.
Anderhalve week geleden kwam ik erachter dat bezinnen, reflecteren, intervisie niet voor iedereen vanzelfsprekend is en ook vooraf spanning kan geven. Ik kreeg een mooie kans om mee te lopen met een docent die intervisie gaf aan studenten in de zorg.
Ik merkte dat de studenten het spannend vonden dat er een ‘vreemde’ in de kring zat, ook al was ik aangekondigd.
Ik proefde de verlegenheid bij hen om zich kwetsbaar op te stellen.
Ze kropen het liefste onder de tafel om zo niet aan de beurt te komen en wilden al helemaal niet dat hun casus inbreng werd gekozen om te behandelen.
De docent probeerde de studenten op een mooie manier te overtuigen dat intervisie als kadootje gezien mag worden. Gedurende de les begonnen ze wat te ontdooien. Het liet mij opnieuw zien dat veiligheid zo belangrijk is om intervisie te kunnen houden.
Het was voor de studenten in het begin erg lastig om open vragen te stellen, zonder oordeel, mening en adviezen (OMA) te geven.
Het was gaaf om te zien hoe dat gedurende de bijeenkomst steeds beter ging en deze studenten zich steeds meer bewuster werden van de manier waarop ze vragen stelden.
De uitdaging voor een intervisiebegeleider zit ‘m erin om de methode te blijven volgen, maar ook ‘waar nodig’ een laagje dieper durven te gaan.
Uiteindelijk leverde de intervisie voor de studenten verrassende inzichten en herkenbaarheid op en leverde het een bijdrage aan ieders persoonlijke ontwikkeling. Een kadootje dus!
.
Na afloop ontdekte ik opnieuw dat de naam van mijn praktijk ‘Bezin en Bloei’ een naam is die past bij wie ik wil zijn als coach. Ruimte geven om te bezinnen en van daaruit te bloeien of dat nu in een individueel traject is of als begeleider van intervisie. Voor mij is het van belang dat het bijdraagt aan het verbeteren van het ‘mentale welzijn’ en van daaruit uit te bloeien en ‘sterker verder’ te kunnen.
Periwinkle flower development